บทที่ 463

เงาร่างของลู่เชียนปรากฏสู่สายตา

แสงจากโคมไฟคริสตัลบนเพดานของคลับเฮาส์ส่องกระทบใบหน้าของเขา ยิ่งขับเน้นให้เขาดูสูงส่งและสง่างาม

เขาหยุดยืนห่างออกไปราวสองเมตร แล้วพูดกับหมิงจูว่า "กลับบ้านกัน!"

หมิงจูก็ไม่ได้ตั้งใจจะพัวพันกับคนแซ่ฉวี่อยู่แล้ว เธอจึงเดินเข้าไปหาเขาอย่างเป็นธรรมชาติ ลู่เชียนวางมือลงบนไห...